Geçmişi günümüze taşıyan bazı yapılar ve eserler vardır ki,bunlar bizim kültür miraslarımızdır. Israrla korunması muhafaza edilmesi gerekenlerdir.(Hanlar Hamamlar Kervansaraylar Çeşmeler vs.)

Her biri senelerce insanımıza sonsuz hizmetler verip ,bir kısmı günümüze kadar ulaşmayı başarmıştır.Birçoğu ise biz insan oğlunun doyumsuz hırslarına kurban olup yok edilmiştir. Bugün Anadolu da insan elinden çıkma ayakta kalabilen nadir yapı ve eserlerden bir kısmı dünya kültür mirasına dahil edilerek korunmaya alınmıştır.
Geçtiğimiz günlerde Yakakent merkez caminin avlusunda bulunan,yapımı 50'li yıllara dayanan tarihi çeşme bir gecede parçalanarak yok edildi. Tabi ki yok edilen sadece çeşme değil onunla birlikte tüm anılarda örselendi.Suyun insan yaşamında nasıl bir öneme sahip olduğunu fark eden,Anadolu insanı
suya kutsiyet atfetti… Anadolu’da her köy yolunda, her şehir merkezinde adı “goca oluk”, “çifte çeşme”, “çatal çeşme” olan ve her geçenin kana kana suyunu içtiği çeşmeler yaptırıldı. O çeşmelerin önlerine yapılan yalak, havuz vasıtasıyla sadece insanlar değil evcil veya yabanıl hayvanlar da sularını içti kana kana… Anadolu'nun iyiliksever, misafirperver ve barışçıl kültürünün en önemli simgesi oldu çeşmeler. Bir köye girmeden önce yolda durur, soluklanır, çeşmesinden bir avuç su içer ve köylünün evlerine konuk olurdunuz.
Peki, modernizm; çeşmeleri kurutup suyu pet şişeden içmek mi?

İhmal edilmiş, unutulmuş Anadolu bilgeliğinin materyalist hakim kültür karşısında yenilgisi ile karşı karşıyayız..Bu ve benzeri yapılar kentin kimliği parmak izleridir.Geçmişi yok etmekteki ısrar niye?